NASZE PODRÓŻE
Fotorelacje pasjonatów zwiedzania
TRASA WYCIECZKI
O TYM WARTO WIEDZIEĆ
Grecki powieściopisarz, poeta, dramaturg, tłumacz i myśliciel Nikos Kazandzakis urodził się w 1885 roku na Krecie. Przez wielu uważany za najważniejszego greckiego pisarza i filozofa oraz najczęściej tłumaczonego greckiego autora XX wieku. Sławę zawdzięcza Kazandzakis głównie ogromnemu sukcesowi filmowej wersji "Greka Zorby" z niezapomnianą rolą Anthony Quinna oraz powieści "Ostatnie kuszenie Chrystusa" za którą pisarz został ekskomunikowany przez grecki Kościół prawosławny. Również filmowa wersja powieści, zrealizowana przez Martina Scorsesa, została poddana podobnej krytyce. Film w którym wystąpiły takie sławy jak Willem Dafoe, Harvey Keitel czy David Bowie, opisuje życie Jezusa i skupia się na tym, iż mimo że był wolny od grzechu, to jednocześnie musiał walczyć z pokusami, strachem, depresją, zwątpieniem, niechęcią i pożądaniem. "Ostatnie kuszenie Chrystusa" które otrzymało jedną nominację do Oscara w kategorii najlepsza reżyseria, znalazło się również w rankingu 25 najbardziej kontrowersyjnych i szokujących obrazów wszech czasów.
CIEKAWE HISTORIE
Nasz rodak Krzysztof Nowicki, prof. dr hab. Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk dokonał na Krecie wielu interesujących odkryć archeologicznych. Obiektem badań prof. Nowickiego od lat 80. XX wieku jest szeroko rozumiana historia osadnictwa ludności od epoki neolitu, czyli 7-ego tysiąclecia przed Chrystusem, do schyłku cywilizacji mykeńsko–minojskiej, czyli ok 1000 r. p.n.e. Interesuje go, gdzie ludzie lokowali swoje osady i miejsca mieszkalne oraz cała struktura towarzyszącą jak cmentarzyska, miejsca kultu i miejsca produkcji rzemieślniczej. Ludzie przez tysiące lat zmieniali swoje preferencje, zarówno pod wpływem naturalnych czynników jak i innych grup ludności, z którymi pozostawali w konflikcie. Zmiany dynamiczne, gwałtowne, dotyczą najbardziej dramatycznych momentów historii i te są najciekawsze. Za swoje najważniejsze osiągnięcia profesor Nowicki uważa odkrycie kilkuset stanowisk do których należą obiekty z przełomu epoki neolitu i brązu na Krecie oraz sąsiednich wyspach, trudno dostępne stanowiska z okresu schyłkowego brązu, kiedy cywilizacja mykeńsko–minojska upada i nastaje początek tak zwanych wieków ciemnych oraz sanktuaria górskie takie jak Atsipades Korakias. (źródło: www.creteyourlife.com)
Grecja - Kreta wschodnia
Sierpień 2010
Ponieważ Julek już od czterech miesięcy rósł w brzuszku Marty, zdecydowaliśmy się spędzić wakacje w jakimś bezpiecznym i w miarę nieodległym miejscu. Wybór padł na wyspę Kretę, którą odwiedziliśmy przed pięciu laty. Podobnie jak wtedy, liczyliśmy na udany wypoczynek i bliższe poznanie miejscowych atrakcji.
Wschodnia część wyspy nie posiada tak spektakularnych zabytków minojskich jak Knossos, ani tak malowniczych plaż jak na Elafonisi. Jest za to znacznie mniej turystów, co nie było dla nas bez znaczenia. Jak zwykle wypożyczyliśmy na kilka dni samochód, aby zyskać pełną mobilność. Ze zrozumiałych względów nasze możliwości aktywnego zwiedzania były mocno okrojone i często ograniczały się tylko do spaceru i zrobieniu pamiątkowych fotek. Trochę zawiedliśmy się na plażach, które w zdecydowanej większości są małe i kamieniste.Hersonissos
Hersonissos to typowa nadmorska miejcowość wypoczynkowa, ukierunkowana na turystykę. Nie ma tutaj wiele do zwiedzania, a jedynymi atrakcjami są sporty wodne oraz mnóstwo kafejek, barów i restauracji ciągnących się wzdłóż plaży. We wschodniej części miasteczka odwiedziliśmy otwarty przed kilkunastu laty park etnograficzny "Lychnostatis Open Air Museum", który okazał się bardzo interesującym miejscem.
Kraina wiatraków
Lasithi to malowniczy płaskowyż w górach Dikti, pokryty wielobarwną szachownicą uprawnych pól. Wybraliśmy się tam, aby zobaczyć słynne wiatraki, których pokryte białym płótnem skrzydła obracają koła pompujące ze studni wodę do nawadniania upraw. Niestety, ale bardzo się zawiedliśmy, gdyż z powodu masowego wprowadzania przez rolników pomp elektrycznych, tradycyjne wiatraki prawie już odeszły do lamusa.
Zatoka Mirabello
Mirabello Bay czyli Zatoka Pięknego Widoku z całą pewnością zasługuje na swoją nazwę. Droga wzdłóż wybrzeża należy do jednej z najbardziej malowniczych na całej Krecie. Natomiast wisienką na torcie była wizyta na maleńkiej wysepce Spinalonga, na którą dostaliśmy się statkiem z miejscowości Plaka. Zwiedzenie weneckiej twierdzy z XVI w. oraz pozostałości zabudowań po byłej kolonii trędowatych stanowiło dobrą lekcję historii.
Zabytki i plaże
Malownicze ruiny minojskiego miasta w miejscowości Malia są położone niemal nad samym brzegiem Morza Kreteńskiego. Jednak na nas, największe wrażenie zrobiły ogromne dzbany pithos, które potwierdzają ważną rolę tego miejsca w systemie magazynowania i redystrybucji żywności. Po trudach zwiedzania postanowliśmy zrelaksować się na przepięknej plaży Wai, gdzie rośnie największy, naturalny las palmowy w Europie.
Wasze komentarze:
